MÜZİĞİ HEP SEVERİZ DE...
Kültürpark’a çok sık giden bir vatandaş olarak, Açık Hava tiyatrosunda yapılan bazı müzik ve sanatsal çalışmalar sırasında, uzaktan da olsa duyulan ve rahatsız edici, ne olduğu pek anlaşılmayan seslerden dolayı oyunu bırakıp oralardan bir an önce kaçıp kurtulmak istediğimi hatırlıyorum.
Ancak bu sefer ki çok farklıydı: ben maç yapıyordum ve arkamdan nefis bir müzik yayılmaya başlamıştı birden. Her zamankinden farklı, özlediğimiz, içimizi dolduran bir müzik.
Sonradan öğreniyorum ki bu, İzmir Devlet Opera ve Balesnin, sezonun açılış konseri öncesi Açık Hava tiyatrosunda yaptığı son çalışma, bir gün sonraki konserin son provasıymış. Ve ben orada ilk defa, kazanmayı, kaybetmeyi unutarak, kulaklarım orkestrada, müziğe de ayak uydurarak, hiç bitmesin diyerek zevkle oynamaya devam ettim mest olarak, sükunet içinde.
Bakıyorum maç seyredenler de, seyrettikleri maçı; yemek yiyenler de çatal ve bıçaklarını bırakmışlar. Büyük bir sessizlik içinde uzaktan gelen müziğe kaptırmışlar kendilerini...Hayranlıkla, özlemle, nefeslerini tutarak...
Bazen oluyor böyle güzellikler: Keşke sık sık olsa...Her yerde, herkes için...
2007
Necdet Kestelli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder